درست در زمانهایی که با سیطره نظریه بطلمیوس یونانی، زمین ثابت و مرکز عالم تصور میشد؛ قرآن،با ذکر مدارهای خورشید و ماه بر نظریه خورشید مرکزی، که قرنها بعد بیان میشود، خط بطلان میکشد.
و این در حالیست که اشاره به حرکت زمین و پیدایش شب و روز و چرخش زمین در قرن هفدهم میلادی، در نسخه های علمی کوپرنیک و گالیله مطرح شده، و حرکت خورشید نیز در قرن بیستم کشف شده است.
براستی چه کسی جز آفریدگار هستی از این حقایق آگاه بوده ؟؟؟
